De term die bij Toyota wordt gebruikt voor de programmamanager die de eindverantwoordelijkheid draagt voor de ontwikkeling van een productlijn. Vroeger werd hiervoor ook wel de Japanse term shusa gebruikt.
De chief engineer geeft leiding aan een klein, toegewijd team dat het productconcept creëert, de businesscase ontwikkelt, het technische ontwerp van het project begeleidt, het ontwikkelingsproces managet, overlegt met de afdelingen production engineering en sales/marketing en het product in productie neemt.
Chief engineers bezitten vaak uitstekende technische vaardigheden, waardoor ze in staat zijn om het technische werk van engineers, ontwerpers en andere ontwikkelaars die aan hun project zijn toegewezen te leiden en te coördineren. Hun belangrijkste taak is het werk van het ontwikkelingsteam zodanig te integreren dat er een samenhangende en overtuigende visie voor het product ontstaat. Op de meeste ontwikkelaars die aan hun producten werken, houden chief engineers echter niet rechtstreeks toezicht. De meeste leden van het ontwikkelingsteam rapporteren aan managers binnen hun eigen functionele eenheden (in het geval van Toyota zijn dat bijvoorbeeld de afdelingen Body Engineering, Drive Train Engineering en Purchasing). De organisatiestructuur werkt een natuurlijke spanning in de hand tussen de projectleider (die zijn productvisie wil realiseren) en de functionele eenheden (die precies weten wat er wel en niet mogelijk is).
Deze creatieve spanning wordt een bron van innovatie; de projectleiders dwingen de organisatie voortdurend nieuwe territoria te betreden die worden gedicteerd door marktbehoeften, terwijl de functionele eenheden ervoor proberen te zorgen dat de projectleiders de technologische capaciteiten van de organisatie in het oog houden. Ook wel entrepreneur system designer of deployment leader genoemd.